تاثیر سایکوسل ‏‎(ccc)‎‏ در تراکم های مختلف بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه دو رقم کلزای پاییزه ‏‎(brassica napus l.)‎‏

به منظور بررسی برهم کنش تراکم بوته و ماده کندکننده رشد سایکوسل بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم کلزای پاییزه طلایه و اوکاپی یک آزمایش فاکتوریل در قالی طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال 1379 در شرایط اقلیمی باجگاه در محل ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز طراحی و به اجرا دآمد.به منظور تعیین سرعت رشد گیاه و شاخص سطح برگ پس از تیمار محلول پاشی سایکوسل به فاصله هر 15 روز نمونه برداری صورت گرفت. پس از برداشت نهایی صفاتی چون متوسط طول سه میانگره ، تعداد شاخه فرعی هر بوته ، ارتفاع نهایی بوته، تعداد خورجین در بوته ، تعداد دانه در خورجین ، وزن هزار دانه ، وزن خشک شاخص برداشت، درصد روغن دانه و درصد پروتئین دانه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح در رقم طلایه و اوکاپی به ترتیب در تراکم 50 و 70 بوته در هر متر مربع بدست می اید.افزایش تراکم بوته در واحد سطح با افزایش ارتفاع بوته کاهش تعداد شاخه های فرعی در هر بوته و کاهش تعداد خورجین در هر بوته همراه است.تعداد دانه در خورجین میانگین وزن دانه و شاخص برداشت در کلزا از اجزای نسبتا باثبات عملکرد دانه در این پژوهش بودند و تغییرات زیادی از خود نشان ندادند.رقم اوکاپی در تراکم 30 بوته در هر متر مربع بیشترین درصد روغن و پروتئین دانه را تولید کرد.در شرایط مشابه با پژوهش حاضر می توان کاربرد 8/2 لیتر در هکتار سایکوسل در تراکم 70 بوته در هر متر مربع را برای هر دو رقم اوکاپی و طلایه را توصیه نمود.